HERDENKING EXECUTIES MEPPELERSTRAATWEG 31 MAART 1945
31 maart is het in 2020 75 jaar geleden dat er vlak voor de bevrijding van Zwolle (14 april) 5 mannen zijn geëxecuteerd.
Wilhelmus van Dijk
Hermanus Bosch
Willem Sebel
Berend Jan IJzerman
Johannes Muller
Zij waren een tijd daarvoor opgepakt en gevangen gezet in het Huis van Bewaring aan de Spinhuis Bredehoek en op de ochtend van 31 maart werden zij geëxecuteerd.
Ter nagedachtenis aan deze gruwelijke gebeurtenis is al vrij snel aan de Meppelerstraatweg een gedenkteken opgericht. Het waren kruisen met de naam van de geëxecuteerden in enveloppen. Later is daar een echt monument gekomen. Met vijf halve pilaren. En een plaquette met de namen van de verzetsstrijders.
Elk jaar op 31 maart is er een herdenking bij dit monument. Behalve afgevaardigden van het Openbaar Bestuur zijn er leerlingen van de bassischool De Springplank die bloemen leggen en gedichten voorlezen. En er is een erewacht van veelal veteranen.
Dit zijn memorabele momenten. Vooral toen er ook nabestaanden van de verzetsstrijders aanwezig waren. We denken hierbij aan de 2 dochters van Willem Sebel.
Dit jaar 2020, het jaar waarin we herdenken dat de Tweede Wereldoorlog 75 jaar geleden is beëindigd en we dus in 75 jaar in vrijheid leven, gaat deze plechtigheid niet door. Vanwege de Coronacrisis. Dit is een moeilijke beslissing.
Maar we mogen deze gebeurtenis niet vergeten. Daarom is het heel goed dat er in 2019 een boek over deze gebeurtenis is verschenen: Executie aan de Meppelerstraatweg. Het is geschreven door Samuel de Korte. Hij hoorde tijdens de kerstvakantie 2017 dat de broer van zijn overgrootmoeder, Wilhelmus van Dijk, een van de slachtoffers was.
Dat klonk behoorlijk spannend. Dat was voor Samuel de Korte het begin van een speurtocht naar de levens van deze vijf mannen en hun verzetsdaden. Maar zo spannend als het leek was het helemaal niet. Dat wordt wel vaak gezegd bij het navertellen van verzetsdaden uit de Tweede Wereldoorlog en het verlies aan mensenlevens: dat is nu eenmaal zo. Maar als je je er echt in verdiept en begrijpt wat er is gebeurd, dan kun je alleen maar stil zijn. En proberen tot je door te laten dringen wat deze mensen voor onze vrijheid hebben gedaan. Wat een moed. Maar ook een leed voor hun familie, hun gezinnen. Ik denk dan aan de dochters van Willem Sebel die ik bij die herdenkingen heb gesproken. Hun leven is getekend door wat hun vader heeft gedaan. Ongetwijfeld met heel veel twijfels. Want hij kende de consequenties. Maar die vrijheid van ons Nederland was veel belangrijker.
Daarom moeten we hen blijven gedenken. En dit jaar helaas zonder plechtigheid.