Max en de Maximonsters

Dat was wat toen het prentenboek van Maurice Sendak:  Max en de Maximonsters in Nederland verscheen. Was dat niet veel te eng? Konden kinderen er wel tegen? Enzovoort.

Wij hebben het in Overijssel gewoon uitgeleend. Niet bang dat de tere kinderzieltjes zouden worden beschadigd. Ben je mal.

En nu is het opnieuw uitgekomen in de serie: Geef een prentenboek cadeau. En het kost 2 euro 50. Fantastisch. Grappig is dat ik het er een paar weken geleden nog over had. Dat dat ophef gaf destijds. En nu ligt het in de boekwinkel!

Het is een prachtig prentenboek. Allereerst door de illustraties. Maurice Sendak is ook bekend van de boeken over de familie Beer. Maar hier gaat het over een jongetje dat moeite heeft zijn moeder te gehoorzamen. En zonder eten naar bed moet. Wie heeft dat niet meegemaakt? Dat je zo boos bent op je moeder dat die zegt: nu is het genoeg geweest. Naar je kamer! Zonder eten! Ik wel in ieder geval. Maar dan begint het. Max begint aan een reis en komt een stel Maximonsters tegen. En wat gebeurt er: hij wordt koning van die monsters. En hij gaat ze regeren. Dat is werkelijk een geweldige vondst van Maurice Sendak. Dat je meemaakt wat jezelf ook net hebt meegemaakt met je moeder. Want die monsters doen ook niet altijd wat Max zegt. Max gaat na een jaar terug naar zijn kamer. En dan staat daar het warme eten toch klaar.

Ik vind dat een vondst. Geweldig.

Prachtig die illustraties die de gemoedstoestand van Max goed uitbeelden. De schrijver/illustrator is echt in de huid gekropen van zijn hoofdpersoon. Er is helemaal niets engs aan. En dat is dan het prachtige van prentenboeken. Dat ze verbeelden wat jij denkt.

Er is wel eens een stroming geweest die zei: er worden teveel prentenboeken gemaakt. Al dat kijken naar afbeeldingen. We hebben letters nodig. Maar ik vind dat dat letters en afbeeldingen elkaar nodig hebben. Om je in te leven in het verhaal. Een prachtig initiatief om nu juist dit prentenboek opnieuw uit te geven voor een leuke prijs. Ik heb er al verschillende weggegeven. Ik hoop dat ze goed worden bekeken en gelezen.